Test Waterkampioen "strak in de lak"

Enkele weken was er even een "blog-stilte".
We waren eerst in Zuid Afrika, om naar een 2e hands mast te kijken. Waar je als zeilers al niet terecht komt! Al langere tijd waren we op zoek naar een carbonmast voor een 42 voeter, die we aan het restaureren zijn. Nieuw zijn ze peperduur, en na speuren op internet vonden we er een in Kaapstad, die precies de juiste maat leek te hebben en voor een zeer aantrekkelijke prijs.
Na telefonisch kontakt bleek het te gaan om een mast die schade had aan de voet, er was een vorkheftruck tegen de krat op gereden. Daar de overgebleven lengte nog ruim voldoende was, leek het ons geen probleem. We konden een dergelijke mast bekijken op een boot van de eigenaar die in Zeeland ergens in een haven lag. Deze lag er verkommerd bij, en hebben we spontaan een en ander verbeterd en in orde gemaakt. Voor Karel zijn verjaardag ( een memorabel getal maar hoeveel dat mag ik van hem zo niet zeggen...)wilden we toch nog een reis maken, dus was Zuid Afrika ineens in de planning. Het is een prachtig land, bergachtig, rotsachtig, heel groen. Ook lijkt het erg engels, je rijdt er links. De gebouwen zijn netjes onderhouden, de wegen zijn goed. Onveilig hebben we ons niet echt gevoeld, je moet gewoon je gezonde verstand gebruiken zoals je hier ook zou doen. De eigenaar van de mast had ons uitgenodigd om naar zijn boerderij (die plaes) te komen kijken, 170 km ten noorden van Kaapstad. Ik met de huurauto achter zijn auto aanrijden, met de instructie toch minstens 100 te rijden. Karel zat bij hem in de auto. De verharde weg ging over in een gravel-road met zacht zand waar je in wegslipt, oeps! En dan de stofwolk proberen te volgen om niet te verdwalen..
Het was er prachtig, een groene vallei, waar alles maar groeit en bloeit wat je in de grond stopt.
Een stenen gebouw met golfplaten op het dak, een paar honderd geiten erbij. Magnifieke uitzichten op de bergen. Een mix van zuid Afrikaans en engels praten.
Een hele ervaring. Zodra ik tijd heb zal ik een filmpje op de blog zetten.
Na twee dagen thuiskomst alweer vertrek, nu naar Corsica, om de boot van een klant richting Barcelona te zeilen. Prachtig eiland, en in de taxi uitgebreid frans gesproken met een rasechte Corsicaan die veel over zijn eiland vertelde. Voorraad ingeslagen en de volgende morgen vertrokken omdat de wind gunstig stond. De straat van Bonifatius was goed te doen, wind achter en redelijke golven. Erna begon het harder te waaien, werden de golven hoog en ook van verschillende kanten. Daar de rigging niet helemaal te vertrouwen was werd er gemotord en alleen kleine zeilen opgezet. Met als gevolg dat de boot lag te rollen van links naar rechts, en dat continu. Ik heb onvrijwillig een waterkuur gevolgd en de vissen hebben heerlijk gegeten...
Op 70 mijl voor de kust van Barcelona begon de motor de stomen en te roken,pech. De wind en golven waren te hoog om door te gaan, dus richting Mallorca gezeild, om daar vroeg in de ochtend zeilend de haven binnen te lopen. Wat was ik blij weer grond onder de voeten te hebben! Twee dagen rust, motor reparatie en weer vertrek. Dit keer zonnig, warm, lichte bries, vlakke zee... Zo mooi. Mallorca zagen we langzaam aan de horizon verdwijnen en we kwamen terecht in een school kleine walvissen en even later dolfijnen die door het water scheerden. In de nacht bijna volle maan reflecterend op het water, heldere sterrenhemel. Het was een cadeautje om dat mee te maken.
Vroeg in de ochtend aankomst in Barcelona. De boot (toch 20 meter lang) was er een kleintje vergeleken met de motorjachten die er liggen. Onze buurman was 82 meter lang, 3 dekken hoog met een helikopterplatform. Continu zo'n 6 mannetjes alles aan het poetsen. De eigenaar is een of andere sjeik, die elke 3 maanden een tanker olie laat komen, daar verkoopt, en het geld op een rekening bij de haven laat storten. Tja, zo kan het ook.
Nu weer terug, en de berg papierwerk doorworstelen en ordenen.
Ook leuke dingen:
In de Waterkampioen van 27 maart jl. staat een vooraankondiging van een test waarbij 25 blanke lakken naast elkaar vergeleken worden. Op het stuurhuisdak van de redactieboot de Tijgerhaai is een frame geplaatst met 25 massieve mahoniehouten latten. Deze latten werden gezaagd uit een oude kerkbank die jaren in een hoekje had gestaan. In ieder geval een homogene, droge partij mahonie. Een blanke lak die het goed doet op massief hout, doet het sowieso ook goed op plaatmateriaal. Plaatmateriaal werkt aanzienlijk minder ( minder krimp, uitzetting,tordering,splijting) zodat lagere eisen worden gesteld aan de flexibiliteit van het product. De latten zijn allemaal geschuurd,ontvet en gelakt met de verschillende lakken. Aan het eind van het vaarseizoen wordt een tussentijdse evaluatie gepubliceerd en begin van volgend vaarseizoen het eindresultaat...
We zijn erg benieuwd, want de Biopin Bootolie en bootlak doen ook mee aan de test!